<p align="justify"><font face="arial,helvetica,sans-serif">Hristiy<font face="arial,helvetica,sans-serif">anlıkta Ölü Gömme <p align="justify"><font face="arial,helvetica,sans-serif">İncil'e
göre ilk insan, Adem ve Havva cennette yaşarken ölümsüzdüler; ancak
şeytanın kandırması sonucu ilk günahı işlediler ve cennetten
kovuldular: "Bunun için, nasıl günah bir adam vasıtası ile dünyaya
girdiyse, böylece ölüm de bütün insanlara geçti, çünkü hepsi günah
işlediler." "Zira günahın ücreti ölümdür." Buna karşılık,
Hıristiyanlık, daha baştan öteki dünyadaki yaşama dayalıdır. İncillerde
ebedi hayata kavuşmanın formüllerinden sık sık söz edilir. Örneğin
Yuhanna İncili'nin 3. babında "Baba oğulu sever ve her şeyi onun eline
vermiştir. Oğula iman edenin ebedi hayatı olur" demekte ve ebedi
hayatın İsa'yı sevmekten ve onu dinlemekten geçtiğini söylemektedir. Hıristiyanlığa
göre bir kişi öldüğünde, önce papaz ve ardından da vaftiz ailesi
çağrılır ve sonra üzüntülerini belirtmek, yardımcı olmak amacıyla
komşular ölü evini ziyaret ederler. Ölü kefene sarılmadan önce usullere
uygun bir şekilde yıkanmalıdır. Ölen, bir diyakon ya da papaz ise, onu
papazlar yıkarlar. Ölünün vücudu kefenlendikten sonra bir tabuta konur
ve tabut dört kişi tarafından, papazlar ve diyakonların söyleyecekleri
ilahilerin eşliğinde kiliseye kadar taşınır. İlahilerden biri
"üyelerimizden birinin aramızdan ayrılışıyla" diye başlarken, bir
diğeri "Ey havarilerin lordu -efendisi- onlar senin yüce merhametine
güvenerek öldüler: Ve yine senin merhametin ve şefkatinle günahlarından
arınacaklar..." bir başkası, "En sonunda gelerek ölene yeniden can
verecek olan Yüce Kurtarıcımız, Kutsal İsa..." diye başlar. Mezar
hazırlandıktan sonra, onun başında ayin ve cenaze töreni yapılır. Sonra
herkes ölü evine gidip orada bir şeyler yedikten, üzüntülerini tekrar
belirttikten sonra evlerine dönerler. İkinci gün, ölü için yeniden bir
tören yapılır ve ölünün akrabaları, kilisenin kapısında fakirlere
yiyecek dağıtırlar. Üç gün boyunca komşular yas evine üzüntülerini
bildirmeye sürekli olarak gelirler. Üçüncü gün de papaz sabah saat
dörtte Qurbana yapmadan önce, yanında ölüye çok yakın bir kadın olmak
üzere mezarlığa gider ve ölen kişinin mezarını tütsüler. Bu, tıpkı
kadınların İsa'nın mezarını ziyaret etmesine benzer. Herkes, ölünün
sevdiklerinin mezarları üzerine de ateş yakar. Bu Paskalya Gecesi
İbadeti'nin bir parçası olarak yerine getirilen, anlamlı bir adettir.
Yasta olan kişiye "Tanrı size ve ölünüze huzur versin ve ölünüzün yüzü
Tanrı'nın nuru ile aydınlansın..." diye teselli verilirken, mezarlar
üzerine ışıklar yakılması ile amaçlanan ölünün ruhunu aydınlatmak,
böylece ona huzur vermektir. Bazı yörelerde mezarlara yiyecek de konur
ve bunun yapıldığı yerlerde, yiyecekleri ve lambaları koyabilmesi için,
mezarların kenarına küçük hücreler yapılır. Bu adet, Büyük Perhiz'den
bir önceki perşembe günü yerine getirilir ki, bu büyük gün "Tüm
Ruhların Günü"dür.
|